میز ناهارخوری صرفاً یک قطعه مبلمان نیست؛ مکانی برای معاشرت، گفتگو، صرف غذا و ساختن خاطره‌های روزمره است. حضور یک میز ناهارخوری چوبیِ خوش‌ساخت می‌تواند کیفیت زندگی خانوادگی را بالا ببرد، نظم بصری به فضا بدهد و حتی به انسجام سبک دکوراسیون کمک کند. چوب—به‌عنوان متریالی زنده، گرم و ماندگار—از گذشته تا امروز محبوب‌ترین انتخاب […]
ارتباط با واحد فروش
اشتراک گذاشتن
میز ناهارخوری صرفاً یک قطعه مبلمان نیست؛ مکانی برای معاشرت، گفتگو، صرف غذا و ساختن خاطره‌های روزمره است. حضور یک میز ناهارخوری چوبیِ خوش‌ساخت می‌تواند کیفیت زندگی خانوادگی را بالا ببرد، نظم بصری به فضا بدهد و حتی به انسجام سبک دکوراسیون کمک کند. چوب—به‌عنوان متریالی زنده، گرم و ماندگار—از گذشته تا امروز محبوب‌ترین انتخاب برای میز ناهارخوری بوده است. انتخاب درست، نتیجهٔ ترکیب آگاهانهٔ نوع میز، جنس چوب، ابعاد استاندارد، رنگ، صندلی متناسب و بودجه است. این مقاله، گام‌به‌گام همهٔ این موضوعات را پوشش می‌دهد تا انتخابی دقیق و حرفه‌ای داشته باشی.
انتخاب فرم میز روی نحوهٔ چیدمان صندلی‌ها، گردش در فضا، حس بصری و حتی گفتگو اثر می‌گذارد. در ادامه، رایج‌ترین فرم‌ها با مزایا، محدودیت‌ها و بهترین سناریوهای استفاده را بررسی می‌کنیم.
مزایا: بیشترین ظرفیت نشستن در کمترین سطح اشغال؛ چینش آسان در فضاهای کشیده؛ سازگار با پلان‌های باز (Open Plan) و سالن‌های مستطیلی.
محدودیت‌ها: ممکن است در جمع‌های کوچک، فاصلهٔ افراد روبه‌رو زیاد شود؛ لبه‌های تیز برای خانه‌های دارای کودک چالش‌برانگیز است (می‌توان از محافظ یا گوشه‌های گِرد استفاده کرد).
بهترین کاربرد: خانواده‌های پرجمعیت، پذیرایی‌های رسمی، سالن‌های بزرگ.
مزایا: تعامل چهره‌به‌چهرهٔ بهتر؛ نبود لبهٔ تیز؛ جریان حرکتی نرم در اطراف میز؛ مناسب فضاهای کوچک.
محدودیت‌ها: در ظرفیت‌های بالا قطر زیاد لازم است و دسترسی به مرکز سخت می‌شود؛ قراردادن رویه‌سوسس (Lazy Susan) می‌تواند کمک کند.
بهترین کاربرد: جمع‌های صمیمی ۴–۶ نفره، فضاهای مربع یا کوچک.
مزایا: ترکیبی از مزیت‌های گرد و مستطیل؛ ظاهری نرم‌تر نسبت به مستطیل، و ظرفیت بیشتر نسبت به گرد هم‌قطر.
محدودیت‌ها: پیدا کردن رومیزی یا شیشهٔ محافظ استاندارد سخت‌تر است؛ اما سفارشی‌سازی رایج است.
بهترین کاربرد: فضاهای با حرکت زیاد، خانواده‌های متوسط، سبک‌های کلاسیک-مدرن.
مزایا: تعادل بصری در فضاهای مربعی؛ گفتگوهای کوتاه‌برد و صمیمانه؛ مناسب ۲–۴ نفر.
محدودیت‌ها: ظرفیت افزایش یابد، ابعاد خیلی بزرگ می‌شود و دسترسی به مرکز سخت خواهد شد.
بهترین کاربرد: سوئیت‌ها، آپارتمان‌های کوچک، میز چندکاره (کار/غذا).
مزایا: انعطاف‌پذیری در ظرفیت؛ بهینه برای مهمانی‌های مقطعی؛ صرفه‌جویی در فضا.
محدودیت‌ها: مکانیزم بازشو باید باکیفیت باشد؛ اتصالات ضعیف در درازمدت صدا می‌دهند یا تاب برمی‌دارند.
بهترین کاربرد: خانه‌های کم‌جا، خانواده‌هایی که گاهی مهمانی‌های بزرگ دارند.
مزایا: استایل متمایز، دوام بالا با پایه‌های فلزی مستحکم، هارمونی با دکور صنعتی یا مینیمال.
محدودیت‌ها: وزن زیاد (در صورت سنگ/فلز) و نیاز به مراقبت از سطح (در صورت روکش روغنی یا چوب زنده).
بهترین کاربرد: فضاهای مدرن، صنعتی، مینیمال و معاصر.
چوب‌ها از نظر سختی، بافت، رنگ طبیعی، وزن و قیمت تفاوت چشمگیر دارند. انتخاب متریال، مهم‌ترین عامل تأثیرگذار بر قیمت و طول عمر میز است.
راش (Beech): بافت نسبتاً یکنواخت، سختی خوب، قیمت میانه، سازگاری عالی با رنگ و پوشش. انتخابی اقتصادی-کیفی برای بدنه و پایه.
گردو (Walnut): بافت رگه‌دار و رنگ قهوه‌ایِ چشمگیر، لوکس و گران‌تر، دوام بالا، مناسب صفحه‌های چشم‌نواز.
بلوط (Oak): بسیار محکم و ماندگار، رگه‌های قوی، مقاوم در برابر کوبش؛ قیمت متوسط رو به بالا.
ملچ/زبان‌گنجشک (Ash): رنگ روشن، رگه‌های زیبا، انعطاف‌پذیری مناسب؛ گزینه‌ای جذاب برای سبک اسکاندیناوی.
توسکا/افرا/چنار: اقتصادی‌تر، وزن کمتر، مناسب روکش‌کاری و رنگ روشن.
MDF و نئوپان با روکش طبیعی یا ملامینه: مقرون‌به‌صرفه، سطح یکنواخت، تنوع رنگ گسترده؛ برای رویه‌های بزرگ نیاز به مهاربندی دارد تا تاب برندارد.
پلای‌وود (چندلایه): سبک، مقاوم به خمش، مناسب طراحی‌های مدرن و لبه‌نما؛ قیمت میانه.
روغنی (Oil/Wax): حس طبیعی چوب، ترمیم آسان، نیاز به تجدید دوره‌ای.
لاک/پلی‌یورتان: مقاومت عالی در برابر رطوبت و لکه، درخشش قابل تنظیم (Matte تا Glossy)، نگهداری ساده‌تر.
روکش طبیعی (Veneer): ظاهر چوب گران‌قیمت با هزینه کمتر؛ کیفیت زیرسازی و لبه‌کاری تعیین‌کننده دوام است.
دوام میز به کیفیت اتصالات وابسته است:
فاق و زبانه (Mortise & Tenon) و فینگر یا دم‌چلچله (Dovetail) نشانهٔ ساخت حرفه‌ای‌اند.
پیچ‌های تقویتی، پلیت‌های فلزی و اتصالات مخفیِ باکیفیت از لق‌شدن جلوگیری می‌کنند.
تراز بودن صفحه و عدم تابیدگی را هنگام خرید بررسی کن.
ابعاد درست، کلیدِ راحتی و خوشایندی هنگام استفاده است. جدول زیر به‌صورت راهنمای عملی ارائه شده:
۴ نفره: 120–140 × 75–85 سانتی‌متر
۶ نفره: 150–180 × 85–95 سانتی‌متر
۸ نفره: 200–240 × 95–105 سانتی‌متر
۱۰ نفره: 250+ × 100–110 سانتی‌متر
۴ نفره: 100–110 سانتی‌متر
۶ نفره: 120–135 سانتی‌متر
۸ نفره: 150 سانتی‌متر به بالا (بهتر است Lazy Susan داشته باشد)
ارتفاع میز: 74–76 سانتی‌متر
ارتفاع نشیمن صندلی: 45–48 سانتی‌متر
فاصلهٔ راحت زانو تا زیر میز: حداقل 18–20 سانتی‌متر
فضای آزاد دور میز برای عبور: حداقل 90 سانتی‌متر
نکتهٔ فضایی: پیش از خرید، با نوار چسب کاغذی ابعاد میز را روی کف مشخص کن تا گردش مسیر، بازشدن درها و فاصله تا مبلمان دیگر را بسنجی.
رنگ چوب انتخابی، بر حس فضا، نورگیری و هماهنگی با فرش/کابینت/کمدها اثر می‌گذارد.
قهوه‌ای روشن (Oak/Natural Ash): حس گرم و طبیعی، مناسب سبک اسکاندیناوی/مدرن روشن.
قهوه‌ای تیره (Walnut/Mahogany): لوکس و رسمی، مناسب سبک کلاسیک/نئوکلاسیک.
سفید و کرم: بزرگ‌نمایی بصری، مناسب خانه‌های کم‌نور؛ لک را راحت‌تر نشان می‌دهد—پوشش با کیفیت بخواهید.
مشکی/ذغال‌سنگی: مدرن و شاخص؛ برای فضاهای بزرگ‌تر بهتر است.
رنگ‌های ترندی ۲۰۲۵: سبز سدری، آبی مه‌آلود، طوسی گرم؛ در ترکیب با چوب روشن بسیار محبوب‌اند.
مات: طبیعی‌تر، خط و خش‌های ریز را کمتر نشان می‌دهد.
نیمه‌براق/براق: نور را بازمی‌تاباند، رسمی‌تر به نظر می‌رسد، اما لک‌پذیرتر است.
قیمت تابع ترکیبی از متریال، ابعاد، نوع اتصالات، پوشش، برند و جزئیات طراحی است.
نوع چوب: گردو/بلوط گران‌تر از راش؛ چوب طبیعی گران‌تر از MDF.
ابعاد و ضخامت صفحه: صفحهٔ ضخیم‌تر و یک‌تکه (Solid) قیمت بالاتری دارد.
اتصالات و دست‌ساز بودن: کارگاه‌های حرفه‌ای با اتصالات سنتی قیمت بیشتری دارند.
پوشش نهایی: پلی‌یورتان چندلایه و پولیشِ باکیفیت هزینه را بالا می‌برد.
طراحی ویژه: لبهٔ زنده (Live Edge)، پایه‌های خاص فلزی/چوبی، حکاکی و… .
اگر بودجه محدود است، صفحهٔ روکش چوب طبیعی روی MDF با پایه‌های چوب راش گزینه‌ای عالی و ماندگار است.
برای خانواده‌های شلوغ، پوشش پلی‌یورتان مات مقاوم به لک انتخاب کن.
میز افزایشی تهیه کن تا با یک محصول دو سناریو (روزمره/مهمانی) را پوشش دهی.
نکتهٔ نگهداری: زیرقابلمه‌ای، رومیزی ضدآب و تمیزکاری با دستمال نم‌دارِ بدون مواد خورنده، عمر پوشش را دوچندان می‌کند.
صندلیِ خوب، ارگونومی و دوام را تضمین می‌کند. هنگام انتخاب، به زاویهٔ پشتی، عمق نشیمن، کیفیت فوم، پارچهٔ مقاوم به سایش و اتصالات بدنه توجه کن.
تمام‌چوب: بادوام، هماهنگ با میزهای کلاسیک و روستیک.
چوب + پارچه (روکش‌دار): راحتی بیشتر؛ پارچه‌های کتانی/میکروفایبر/پلی‌استرِ لکه‌گریز گزینه‌های عملی‌اند.
چوب + چرم (طبیعی/مصنوعی): لوکس و رسمی؛ چرم طبیعی نفس‌کش است اما مراقبت می‌خواهد.
صندلی بدون دسته: ظرفیت دور میز را بالا می‌برد؛ مناسب فضاهای کوچک.
نیمکت (Bench): مینیمال و جمع‌وجور، برای یک سمت میز فوق‌العاده است.
میز گرد مدرن با صندلی‌های منحنی/بدون دسته، هارمونی بصری ایجاد می‌کند.
میز مستطیلی روستیک با صندلی‌های تمام‌چوبِ پشتی‌دار، یکپارچگی سبک را حفظ می‌کند.
پایهٔ فلزی میز را با نمای فلز در صندلی (پایه/اسکلت) هماهنگ کن.
برای هر نفر حدود 60 سانتی‌متر عرض نشستن در نظر بگیر.
اگر صندلی دسته‌دار است، فاصلهٔ بیشتری بده تا دست‌ها گیر نکنند.
برای میزهای گرد، توجه به پایهٔ مرکزی مهم است تا پاها مزاحمت ایجاد نکند.
اندازه‌گیری دقیق فضا + 90 سانتی‌متر حریم عبور دور تا دور.
بررسی صفحه برای تابیدگی (با خط‌کش بلند/نورکنترل).
کنترل اتصالات زیر میز و پایه‌ها: لق‌نبودن، صدای جیر، پیچ و مهره‌های محکم.
بازبینی پوشش سطح: یکنواختی رنگ، نبود حباب/شره، هم‌ترازی لبه‌ها.
کیفیت صندلی‌ها: راحتی نشیمن و زاویهٔ پشتی، استحکام اتصال پایه‌ها.
خدمات پس از فروش: ضمانت اتصالات، رنگ، و خدمات ترمیمی.
تحویل و نصب: مسیر دسترسی، آسانسور باربری، بسته‌بندی مقاوم در برابر ضربه.
خانهٔ کوچک دوخوابه: میز گرد 4نفره با قطر 100–110 و صندلی‌های بدون دسته + کشویی/افزایشی برای مهمانی‌های گاه‌به‌گاه.
خانوادهٔ 6 نفره با سالن متوسط: میز مستطیلی 160–180 × 90، صفحهٔ راش/بلوط با پوشش پلی‌یورتان مات، صندلی روکش‌دار پارچه‌ای مقاوم به لکه.
سبک لوکس کلاسیک: صفحهٔ گردو با لبهٔ گِرد، پایهٔ چوب تراش‌خورده، صندلی چوب + چرم.
دکور صنعتی/مینیمال: صفحهٔ پلای‌وود یا بلوط با لبهٔ نمایان، پایهٔ فلزی مشکی، صندلی‌های ترکیبی فلز-چوب.
از پد ضدحرارت و زیرلیوانی استفاده کن.
لکه‌ها را سریع با دستمال نمدار بگیر؛ سپس خشک کن.
از مواد شیمیایی تهاجمی (وایتکس، تینر) دوری کن.
چوب روغنی را هر 6–12 ماه با روغن مخصوص تجدید کن.
پیچ‌های اتصالات را هر چند ماه یک‌بار بازبینی و سفت کن.
خرید صرفاً بر اساس عکس بدون دیدن نمونه یا تضمین بازگشت.
نادیده گرفتن ابعاد و گردش مسیر.
انتخاب پارچهٔ ظریفِ لکه‌پذیر برای خانواده‌های پررفت‌وآمد.
توجه نکردن به اتصالات زیر میز و کیفیت پایه‌ها.
بی‌توجهی به پوشش سطح؛ مخصوصاً اگر میز کنار پنجرهٔ آفتاب‌گیر قرار می‌گیرد (UV).
اگر قرار است سال‌ها از میز ناهارخوری استفاده کنی، به چوب مناسب، اتصالات استاندارد، ابعاد صحیح، پوشش مقاوم و ست صندلیِ راحت فکر کن. فرم میز را با پلان فضا هماهنگ کن؛ رنگ را با سبک دکوراسیون و نور محیط تنظیم کن؛ و برای بودجهٔ مشخص، بهینه‌ترین ترکیب را بساز: مثلاً صفحهٔ روکش طبیعی + پایهٔ راش، یا صفحهٔ گردو برای جلوهٔ خاص. با این راهنما، انتخابت علمی، کاربردی و زیبا خواهد بود.
پاسخگویی آنلاین از 9 صبح الی 18 می باشد
